Uh.
Hari ini,
sangat sunyi.
Rasanya.
Sorang-sorang.
Sunyi.
Masa lambat berjalan.
Tapi makanan cepat habis.
Mengapa begitu?
Aktiviti sama.
Bangun.
Menghadap laptop.
Makan.
Menyanyi.
Tido.
Oh.
Tidak sanggup hidup keseorangan begini.
WAAAA!!!
Wahai Che Nurjulaikha, cepatla balik...
Boring ni...:'[
[T_T]
sampai sekarang tak faham kenapa ang balik utp awal-awal? huu...bacalah buku.ang kan ske baca buku.huuu
aiyaa..kauthar, ade event yg nk kene manage..tu kene blk awal sket ni..huhu..buku pun x bnyk yg angkut dtg sini..nak tido pun xlrt dh ni..
Kesiannya dia..duk sorang2. hahaha
huuu~boring2..
ooo...best pe kurang tdo.kte kat sini menangis sbb asyik bangun lambat je.huuuu~xpela..sume pun nkmat.bersyukur..bersyukur (insaf)
ehh..kauthar..jangan la sampai menangis..mintak la orang kejut..xpun siramkan air..huhu
haha..itu sangat melampau. ang la plak komen kat blog kte...wuuuu